Roei Elfstedentocht 1999.

Ook dit jaar heeft de Leeuwarder roeivereniging Wetterwille weer hun traditioneele 'elfstedentocht' per wherrie of C-2 door Friesland georganiseerd.
Dit maal werd het evenement, waar zo'n 85 ploegen uit alle windstreken van Nederland aan mee deden, gehouden in het weekend na hemelvaart. R.I.C. was dit maal vertegenwoordigt met drie ploegen, te weten :

  • De RIC veteranen met roeiers als Frank Termeulen, de broertjes Emke, Bart v/d Heijden en Marcel Vervloet.
  • De Ric mix ploeg, met roeiers als Gregor Vos, Frank Seljee, Connie Engelberts, en Margriet.
  • De RIC wedstrijdploeg met roeiers als Trudy Tromp, Mark v/d Kind en nog een stel waarvan ik de namen nu niet direkt oplepelen kan.

Mijn rol dit jaar was om als begeleidend team van de veteranenploeg mee te gaan.
U moet weten dat de elfstedentocht geroeid wordt door een team bestaand uit een boot met vijf roei bemanningen en twee stuurlieden.
Er zijn zo'n vijftien vooraf afgesproken wisselpunten waar een vermoeide ploeg afgelost wordt door een verse. Het is natuurlijk zaak dat dit wisselen naadloos klopt, zodat er door de af te lossen ploeg niet gewacht hoeft te worden op de nieuwe ploeg.
Om er zeker van te zijn dat elke ploeg op het juiste moment op de juiste plaats is hebben we er voor gezorgd dat iedere roeiploeg van twee roeiers, en de stuurlieden allemaal een eigen auto met chauffeur tot hun beschikking hadden om ze op de voor hun bedoelde wisselpunten te brengen en halen.
De ploegen waren als volgt ingedeeld:

  1. Aroud en Mark Emke met Johan als chauffeur.
  2. Reinoud Aarts en Henk Karst, chauffeur Geert-Jan .
  3. Johan Rozenstraten en Jan Folkers, chauffeur Rob Balke .
  4. Marcel Vervloet en Bart Peters , chauffeur Joop Messinger
  5. Bart v/d Heiden en Frank Termeulen, chauffeur Martijn.
  6. Stuurlieden : Yvonne en Free, met chauffeur Jorn.
Het schema van wissels en wisselpunten is minitieus door Peter Deriga voorbereid, en hij en ik gingen mee als een soort algemene stafauto om alles in goede banen te leiden. Bij eventueele kalamiteiten konden wij ons middels mobiele telefoons die in elke wagen aanwezig waren met elke ploeg in verbinding stellen.
Doordat wij de algehele coördinatie op ons genomen hadden was het voor Peter en mij nodig de gehele tocht mee te rijden, dit betekent dus dat we de hele nacht van Vrijdag (de start) tot en met Zaterdag (de finish) meegereden hebben, en ik op elk wisselpunt en stempelpost geweest ben.
Het gedurende bijna een heel etmaal door Friesland scheuren is wel een aparte ervaring, vooral 's nachts is erg avontuurlijk.

Om er voor te zorgen dat de RIC ploeg telkens goed wist waar er een wissel gepland was hadden we onze auto uitgerust met een groot zwaailicht op dak, en waren we tevens in het bezit van een enorm grote schijnwerper welke op de auto accu aangesloten kon worden.

Dit naadloos wisselen ging aan het begin al bijna niet goed, omdat op weg naar Dokkum de aflossende ploeg met Johan Rozenstraten en Jan Folkers niet op tijd aanwezig waren op het geplande wisselpunt. Met nog enkele seconden tijd kwamen zij uiteindelijk zonder hun auto aanrennen om vervolgens precies op tijd op het wisselpunt te arriveren en direct de boot over te kunnen nemen.
Om het wisselen nog sneller en efficiënter te laten verlopen hadden we gedacht om de boot vlot aan te kunnen trekken door middel van twee enorme telescopisch uitschuifbare pikhaken. Helaas bleek de kwaliteit van de pikhaken (of van degene die de haken hanteerden) niet voldoende zodat we bij de tweede wissel de eerste pikhaak, en bij de vierde wissel de tweede pikhaak al hadden verspeelt. Deze laatste pikhaak kon gelukkig weer proffessorisch worden opgelapt zodat we hem de rest van de tocht, zij het wat beperkt, nog hebben kunnen gebruiken.

Ook het brengen van de aflossende stuurman/vrouw is in Balk (vlak na het Slotermeer) bijna misgegaan omdat de chauffeur de stuur niet naar het wisselpunt in Balk bracht maar in plaats hiervan naar de plek aan de rand van het Slotermeer waar wij ons met zwaailicht hadden opgesteld om zodoende als richtbaken voor de op het Slotermeer roeiende RIC ploeg te kunnen fungeren. Nadat we hem met de nodige aandrang naar het juiste wisselpunt hadden gestuurd bleek dat hij dit weer voorbijgereden was, hiermee voor de tweede maal de in wanhoop wachtende roeiers in volle vaart passerend. Uiteindelijk echter herkende zij toch Arnoud in zijn RIC tenue zodat ook deze wissel op het nippertje zonder vertraging verlopen is.

Over het wedstrijdverloop kan ik kort zijn: De RIC vetranenploeg is met startnummer 27 als 27-e gestart, en hun voornaamste konkurrent r.v. de Amstel was als eerste met rugnummer 1 van start gegaan.
Door het onderlinge tijdsverschil tussen RIC en de Amstel te meten wisten we dat de RIC ploeg reeds bij de passage van Leeuwarden dit startverschil goedgemaakt had en in tijd al op kop lag.
Dit werd later zelfs zover uitgebreid dat de RIC ploeg op het Slotermeer zelfs de werkelijke kop van het hele veld overgenomen had.
Gedurende de rest van het hele traject heeft RIC deze koppositie niet meer afgestaan en schommelde het verschil in doorkomst tijd tusssen de Amstel en RIC tussen twee en vijf minuten.
Pas in de laatste etappe van Franeker naar Leeuwarden heeft de Amstel het blijkbaar opgegeven, waardoor RIC met zo'n zestien minuten voorsprong op r.v de Amstel, die overigins in een geheel geprepareerde spiksplinternieuwe Empacher C-2 roeide, als winnaar van het veteranen, en algemeen klassement over de finish kwam.
De RIC mix ploeg is uiteindelijk op een ook zeer verdienstelijke dertiende (van de 85 !) plaats geeindigd, en de RIC wedstrijdploeg is als eenendertigste gefinished.

Na de wedstrijd gingen de roeiers al snel weg, zij hadden nog een afspraak met hun vrouwen en vriendinnen die in Grollo hun kamp hadden opgeslagen. De begeleiders zijn de volgende dag, na goed uitgeslapen te hebben weer naar huis gegaan.
Kortom, we kunnen allemaal terugkijken op een voor RIC zeer geslaagd roeiweek-end, waarin weer is aangetoond dat de samenwerking tussen RIC roeiers en niet roeiers wederom tot een succesvol resultaat geleid heeft.

John Geus
Mei 1999